Salisilik Asit ve Bacillus subtilis Uygulamalarıyla Bazı Armut Çeşitlerinin Erwinia amylovora'ya Karşı Enzimatik Tepkileri

Özet

Erwinia amylovora (Ea)'nın neden olduğu ateş yanıklığı, başta armut ve elma olmak üzere Rosaceae familyasının diğer bazı üyelerini etkileyen yıkıcı ve bulaşıcı bir hastalık olup, dünyanın büyük bir bölümünde karantina hastalığıdır. Yeni enfeksiyonları önlemek amacıyla bitkilere streptomisin, bakır veya her ikisi birden uygulanmaktadır ancak bunların yaygın kullanımı bazı bölgelerde antibiyotik direncine yol açmıştır. Salisilik asit (Sa) gibi bazı bitki savunma aktivatörleri, patojenlere karşı bitki savunmasının düzenlenmesinde ana kimyasallardan biridir ve ayrıca faydalı bakteri Bacillus subtilis (Bs) de yeni ağaçlara bulaşmasını önleyebilir. Bu çalışmada, Santa Maria ve Ankara armut çeşitlerinde ateş yanıklığı hastalığına karşı Sa ve Bs'nin etkinliği ve bitkilerin enzimatik tepkileri araştırılmıştır. Uygulamalar, Bs, Bs+Ea, Sa, Sa+Ea, Bs+Sa, Bs+Sa+Ea, pozitif kontrol Ea ve negatif kontrol steril distile su (SDW) olarak gerçekleştirilmiştir. Homojen gelişim gösteren 3 yaşındaki bitkilerde yeni sezon sürgün boyları 20-25 cm'ye ulaştığında; Sa, Bs ve Bs+Sa 1 hafta arayla 2 kez uygulanmıştır. İkinci uygulamalardan 3 gün sonra, sürgün ucundaki en genç 2'şer adet yaprağa bakteriyel inokulasyonlar, 10⁸ hücre ml^-1 str. Ea ARDY5 çözeltisine batırılmış steril bir makasla kesilmesiyle gerçekleştirilmiştir. Üç ayrı bitkiden farklı zamanlarda yaprak örnekleri toplanarak enzim analizi için homojenleştirilmiştir. Elde edilen sonuçlara göre armut çeşitlerinin uygulamaları, hastalık şiddetleri (%) ve enzimatik reaksiyonları (Peroksidaz, Süperoksit dismutaz ve Katalaz) arasında önemli farklılıklar (p<0.01) tespit edilmiştir. Hastalığı önlemede en başarılı uygulama Santa Maria çeşidinde Bs+Sa (57,4%), Ankara çeşidinde ise Bs (67%) olmuştur ve her iki armut çeşidinin enzimatik tepkileri hastalık şiddet düzeyleri ile uyumluluk göstermiştir. Elde edilen başarılı sonuçlar ateş yanıklığı ile mücadelede B. subtilis ve salisilik asit uygulamasının yeni, çevre dostu ve sürdürülebilir olarak değerlendirilebileceğini göstermiştir.